Οι άνθρωποι του δρόμου: Στο Κέντρο Αστέγων δεν χωρούν και οι δομές δεν περισσεύουν…

Η επέλαση της πανδημίας του κοροναϊού εκτός όλων των άλλων, ανέδειξε με τρόπο εκρηκτικό, την έλλειψη υπόβαθρου δομών δημόσιας υγείας που θα μπορούσαν να δώσουν λύση για τους δεκάδες άστεγους που ζουν σήμερα στην πόλη και κοιμούνται σε παγκάκια, κάτω από υπόστεγα, σε γωνιάσματα των δρόμων όπου στήνουν δυο κουβέρτες και ένα μπουκάλι νερό για να βγει η μέρα η νύχτα, ο χρόνος…

 

Η επέλαση της πανδημίας του κοροναϊού εκτός όλων των άλλων, ανέδειξε με τρόπο εκρηκτικό, την έλλειψη υπόβαθρου δομών δημόσιας υγείας που θα μπορούσαν να δώσουν λύση για τους δεκάδες άστεγους που ζουν σήμερα στην πόλη και κοιμούνται σε παγκάκια, κάτω από υπόστεγα, σε γωνιάσματα των δρόμων όπου στήνουν δυο κουβέρτες και ένα μπουκάλι νερό για να βγει η μέρα η νύχτα, ο χρόνος…

Πρόκειται για ανθρώπους που ζουν μονάχοι, με ένα τρόπο πιο οδυνηρό από τους άλλους, και ειδικά στις μέρες μας καθίστανται και πιο ευάλωτοι λόγω του κοροναϊού.

Με βάση τη χαρτογράφηση που έχει γίνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου, υπάρχουν περίπου είκοσι άνθρωποι με ευαλωτότητες οι οποίοι φαίνεται ότι έχουν επιλέξει να ζουν στο δρόμο και αρνούνται να φιλοξενηθούν στο κέντρο αστέγων, και ανάμεσα σε αυτούς υπάρχουν περιστατικά που χρίζουν πολυεπίπεδης ιατρικής παρακολούθησης λόγων εξαρτήσεων ή άλλης μορφής προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.

Η αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής κ. Ρένα με δηλώσεις της στην «Π» τονίζει ότι ο δήμος Ηρακλείου έχει κάνει μια χαρτογράφηση των ανθρώπων που ζουν σε ακατάλληλα καταλύματα, και έχει κάνει σοβαρές προσπάθειες για να δώσει διέξοδο στο πρόβλημα της αστεγίας τους.

Ωστόσο αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι στο κέντρο αστέγων έχουμε εντελώς περιορισμένο προσωπικό και συγκεκριμένα μια κοινωνική λειτουργό και μια νοσηλεύτρια. Για να μπορέσει κάποιος να φιλοξενηθεί, ανάμεσα στις προϋποθέσεις που απαιτούνται είναι και η ψυχιατρική εκτίμηση και εξετάσεις για μεταδιδόμενα νοσήματα .

Εάν πρόκειται για λειτουργικά άτομα και η ψυχική τους κατάσταση δεν εμποδίζει την ομαλή συμβίωση με άλλους και μπορούν να τηρούν κανόνες και να ζουν ομαδικά τότε φιλοξενούνται στο κέντρο αστέγων. Αν, όμως, οι ιατρικές γνωματεύσεις δείξουν ότι οι άστεγοι δεν είναι σε θέση να ζήσουν ομαλά και δεν μπορούν συμβιώσουν με τους άλλους ανθρώπους αδυνατούμε να τους φιλοξενήσουμε.

Επειδή, όμως, το πρόβλημα είναι σοβαρό και υπαρκτό, έχουμε ήδη κάνει παρέμβαση προς το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, από το οποίο ζητάμε να διαμορφωθεί μια δημόσια δομή με την αξιοποίηση ενός ξενοδοχείου με μονόκλινα δωμάτια, το οποίο θα πρέπει στελεχωθεί με το κατάλληλο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό και όλη την αναγκαία υποδομή, ώστε να μπορέσει να φιλοξενήσει τους άστεγους αυτής της ομάδας που σήμερα ζουν στο δρόμο.

Στο μεταξύ, προσπαθούμε να είμαστε στο πλευρό τους με την παροχή υπηρεσιών street work, που περιλαμβάνουν ενημέρωση αναφορικά με τα μέτρα προστασίας, διανομή έντυπου υλικού, αντισηπτικών και γαντιών, ενώ αναφορικά με το φαγητό, η διανομή γίνεται από τα Ιδρύματα Α. και Μ. Καλοκαιρινού σε συνεργασία με το Δήμο Ηρακλείου και τη συνδρομή εθελοντών στους τόπους διαβίωσής τους.

Από την πλευρά του ο επιμελητής Α’ στην ψυχιατρική κλινική του ΠΑΓΝΗ και μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στο νοσοκομείο κ. Βασίλης Κούδας, σημειώνει μεταξύ άλλων ότι μέσα από η το σκηνικό της πανδημίας εκτός των άλλων αναδεικνύει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το τραγικό πρόβλημα της έλλειψης προνοιακών δομών που θα μπορούσαν αφενός να χαρτογραφήσουν να κατηγοριοποιήσουν και αφετέρου να διαχειριστούν όλα τα περιστατικά αυτά με ένα τρόπο συγκροτημένο και αποτελεσματικό.

Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει το κράτος να παρέμβει και να μεριμνήσει με μεγαλύτερη φροντίδα δίδοντας διέξοδο σε ένα πρόβλημα που όσο δε λύνεται διογκώνεται.

Πατρίς Ηρακλείου