Το λιμάνι της Πάτρας ανήκει στα διευρωπαϊκά δίκτυα και έχει τριπλό χαρακτήρα, δηλαδή επιβατηγό, εμπορικό και τουριστικό. Αλλά στην πράξη, και πέρα από το σκέλος του «επιβατηγού λιμανιού» που αντιμετωπίζει τον γνωστό ισχυρό ανταγωνισμό της Ηγουμενίτσας, αλλά και του «τουριστικού» που δεν έχει οργανωθεί ώστε να αποτελεί υπολογίσιμη σταθερά, η κατηγορία του εμπορικού τμήματος να αποτελεί επί χρόνια ανεκπλήρωτο όνειρο.
Το λιμάνι της Πάτρας ανήκει στα διευρωπαϊκά δίκτυα και έχει τριπλό χαρακτήρα, δηλαδή επιβατηγό, εμπορικό και τουριστικό. Αλλά στην πράξη, και πέρα από το σκέλος του «επιβατηγού λιμανιού» που αντιμετωπίζει τον γνωστό ισχυρό ανταγωνισμό της Ηγουμενίτσας, αλλά και του «τουριστικού» που δεν έχει οργανωθεί ώστε να αποτελεί υπολογίσιμη σταθερά, η κατηγορία του εμπορικού τμήματος να αποτελεί επί χρόνια ανεκπλήρωτο όνειρο.
Στο θέμα παρενέβη, με τη χθεσινή συνέντευξή του στην «ΠτΔ», ο νέος διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠΑ Παναγιώτης Τσώνης, ξεκαθαρίζοντας ότι το ζήτημα αποτελεί στόχο άμεσης προτεραιότητας. Κάτι που μάλιστα τόνισε σε πρόσφατο συνέδριο για τις συνδυασμένες μεταφορές, στην Αθήνα, παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης. Όπου υποστήριξε πως: «Για να έχει μέλλον το λιμάνι της Πάτρας, είναι απαραίτητο να γίνει το εμπορευματικό τμήμα και να υπάρξει σιδηροδρομική σύνδεση».
Δεν παρέλειψε όμως να επιρρίψει βαρύτατες ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση, που, όπως είπε, δεν συμπεριέλαβε το έργο στον αναθεωρημένο κατάλογο των έργων του Στρατηγικού Πλαισίου Μεταφορών 2014 - 2020, με αποτέλεσμα να χαθεί μια σημαντική ευκαιρία για να χρηματοδοτηθεί το εμπορικό τμήμα χωρίς δυσκολίες. Ωστόσο ο ίδιος ανέδειξε την αισιόδοξη πτυχή λέγοντας ότι: «Μέσα από τη μόχλευση με τον ιδιωτικό τομέα, το σενάριο κατασκευής εμπορικού τμήματος μπορεί και πάλι να γίνει ρεαλιστικό».
15.000 κοντέινερ, από Πάτρα μέσω Πειραιά!
Υπάρχουν τοπικές επιχειρήσεις που εξάγουν προϊόντα από Αγγλία και ΗΠΑ, μέχρι τη βόρεια Αφρική ή το Μαρόκο, τη Μάλτα και την Κύπρο, χρησιμοποιώντας πάνω από 8.500 κοντέινερ τον χρόνο! Και άλλες τόσες που εισάγουν προϊόντα με περισσότερα από 4.000 κοντέινερ ετησίως που προέρχονται από ευρωπαϊκά κράτη, κυρίως, και τον Καναδά.
Παρόλα αυτά, όμως, το φορτίο περνά μόνο μέσω του λιμανιού Πειραιά, έστω και αν οι περισσότεροι προορισμοί είναι προς κατευθύνσεις για τις οποίες θα συνέφερε το λιμάνι της Πάτρας ως εμπορευματικός δίαυλος.
Χάνονται θέσεις εργασίας
Και δεν πρόκειται για θέμα που αφορά αποκλειστικά τις επιχειρήσεις, αλλά αγγίζει άμεσα το σύνολο της πατραϊκής κοινωνίας και της δυτικής Ελλάδας συνολικά, διότι όταν τοπικές επιχειρήσεις διαθέτουν τέτοιο κύκλο εργασιών, αλλά υποχρεούνται να χρησιμοποιήσουν μόνο το λιμάνι του Πειραιά, το συνεπακόλουθο είναι ο πολλαπλασιασμός του κόστους. Που στην πράξη σημαίνει: Αύξηση τιμής προϊόντων λόγω μεταφορικού κόστους, αδυναμία αύξησης των θέσεων εργασίας, λόγω μη επέκτασης επιχειρήσεων και επιστροφής όσων άλλαξαν έδρα. Συνεπώς, διόγκωση της γενικής ζημιάς που προκαλείται στην τοπική οικονομία.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΟΥΣΤΑΣ: Υπολογισμένα τα οφέλη
Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά για την τοπική ανάπτυξη, υποστηρίζει ο διευθυντής της Αναπτυξιακής του Επιμελητηρίου Αχαΐας Θανάσης Κούστας. Και τονίζει: «Υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία που επιβεβαιώνουν πως αν η Πάτρα αποκτήσει εμπορικό λιμάνι:
> Θα μεταφέρουν στην περιοχή μας τις παραγωγικές τους μονάδες, πολλές επιχειρήσεις.
> Θα επανέλθουν παραγωγικές μονάδες που μεταφέρθηκαν σε άλλες περιοχές
> θα διπλασιαστεί η παραγωγή των μονάδων που λειτουργούν ήδη.
> Αύξηση κατά 50% των θέσεων εργασίας στην ΒΙΠΕ.
Ξέχωρα από το ότι θα δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, με την περιοχή να γίνεται ελκυστικότερη σε επενδύσεις μεταποίησης ιδίως», αναφέρει.
ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ ΜΠΑΡΛΟΣ: Αύξηση της πιθανότητας παραγωγικών επενδύσεων
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΔΣ του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών Πελοποννήσου & Δυτικής Ελλάδος. (ΣΕΒ) Κλεομένης Μπάρλος, επισημαίνει στην «Π»: «Είναι προφανές, ότι ένα σύγχρονο ψηφιακό και πλήρως αυτοματοποιημένο εμπορικό λιμάνι στην περιοχή μας, θα αύξανε την ανταγωνιστικότητά μας σημαντικά σε όλους τους παραγωγικούς τομείς. Αυτό θα οδηγούσε σε ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων και σε αύξηση της πιθανότητας παραγωγικών επενδύσεων στην περιοχή μας».
Αχιλλέας Ροδίτης
Πελοπόννησος