Π. Τόμπρας: «Η αναβάθμιση της Σπάρτης μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα»

Ο Σπαρτιάτης αρχιτέκτονας μιλάει αποκλειστικά στον «ΛΤ» για τη ζωή του στο εξωτερικό, τους στόχους του και τα όνειρά του για τη γεννέτειρά του

 

Ο Σπαρτιάτης αρχιτέκτονας μιλάει αποκλειστικά στον «ΛΤ» για τη ζωή του στο εξωτερικό, τους στόχους του και τα όνειρά του για τη γεννέτειρά του

Ένας άνθρωπος που δεν δίστασε να κυνηγήσει το όνειρό του σε μακρινούς τόπους, με απαιτητικό κοινωνικό κι εργατικό περιβάλλον, μιλάει σήμερα στη στήλη «ΣυνΛακεδαιμονίων» του «Λακωνικού Τύπου». Πρόκειται για τον Σπαρτιάτη αρχιτέκτονα μηχανικό Παναγιώτη Τόμπρα, ο οποίος ήταν ένας από τους νέους Έλληνες, που στην έναρξη της κρίσης, αποφάσισαν να αναζητήσουν καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.

Έφυγε από την Ελλάδα το 2012 με προορισμό τη Μελβούρνη, όπου παρέμεινε για δυο χρόνια. Η συνέχεια της ζωής του τον βρήκε στο Κατάρ, όπου ανέλαβε έργα του Εμίρη. Επόμενος σταθμός ήταν το Ντουμπάι, καθώς επελέγη για το Μουσείο του Μέλλοντος, όπως επίσης και για το «EXPO 2020», το γιγαντιαίο εκθεσιακό κέντρο της πόλης. Πλέον, απασχολείται σε πρότζεκτ που αφορά ένα πολυτελές ξενοδοχείο του Σεΐχη στο Ντουμπάι.

Πάντως, ο Π. Τόμπρας δεν σταμάτησε ποτέ να έχει στο πίσω μέρος του μυαλό του, την επιστροφή στις σπαρτιατικές «ρίζες» του, όπου ξεκίνησε και την επαγγελματική του διαδρομή. Αν και η ζωή τον έφερε στα ξένα, η αγάπη για τον τόπο του παραμένει ισχυρή. Σε αυτό το πλαίσιο, τον Απρίλιο του 2017, είχε καταθέσει την πρότασή του για την αστική αναβάθμιση της Σπάρτης. Τη συγκεκριμένη ιδέα, πλέον, επεξεργάζεται ομάδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου που έχει αναλάβει να εκπονήσει μελέτη για την αστική αναβάθμιση της Σπάρτης.

- Ποιοι είναι οι κρίκοι της αλυσίδας που σας οδήγησαν στο σήμερα, επαγγελματικά και προσωπικά;
Πίστη στον εαυτό μου, πείσμα να πετύχω, να μην τα παρατώ πότε, να προετοιμάζομαι πολύ καλά για κάθε δοκιμασία στη ζωή, επαγγελματική και προσωπική. Συγκέντρωση στον στόχο και πολύ δουλειά μέχρι να τον πετύχουμε και να πάμε στον επόμενο. Όταν βάλω έναν στόχο, είμαι εκεί συγκεντρωμένος. Έχω μεγαλώσει με πρότυπα την ιστορία της πόλης μου, της Σπάρτης. Τα ιδανικά, τα ήθη, αυτά με οδηγούν πάντα σε κάθε επιλογή μου.

- Τι θα λέγατε στους συναδέλφους σας αρχιτέκτονες που δεν έφυγαν στο εξωτερικό και ίσως δουλεύουν σε άσχετες δουλειές, αν κι αγαπάνε την τέχνη τους;
Να κυνηγήσουν τα όνειρα τους, εντός ή έκτος συνόρων. Η αρχιτεκτονική δεν έχει «σύνορα». Να έχουν επιμονή, υπομονή και πείσμα. Προσωπικά, έχω εργαστεί σε πάρα πολλές δουλειές. Η ανάγκη με έφερε κατά περιόδους να βγάλω τα προς το ζην, κάνοντας πολλές δουλειές, πολλές ώρες.

- Ποια είναι η μεγαλύτερη ευλογία στο περιβάλλον που δουλεύετε τώρα;
Καταρχάς, το να έχεις εργασία. Κατόπιν, το να συνεργάζεσαι με τους καλυτέρους στον κόσμο στον τομέα της αρχιτεκτονικής, τεχνολογίας, τεχνογνωσίας. Ήμουν παρών στο πρώτο 3Δ print γραφείο στο κόσμο που ήταν για το Μουσείο του Μέλλοντος. Έχω συνεργαστεί με τα κορυφαία αρχιτεκτονικά γραφεία, κατασκευαστικές εταιρείες, έργα προϋπολογισμού απο 400 εκ. μεχρι 2,6 δυς. εκ ευρώ το καθένα.

- Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε επαγγελματικά και σε τι σας βοήθησε;
Δύσκολο να επιλέξω μια. Υπήρξαν και υπάρχουν αρκετές. Όταν ανεβαίνεις στην ιεραρχία αντιμετωπίζεις αρκετές φορές τον εσωτερικό πόλεμο. Δεν είναι εύκολο στο εξωτερικό να σε αποδεχτούν σαν ηγέτη μιας ομάδας ενός έργου, εάν δεν είσαι απο την ίδια χώρα στην οποία εργάζεσαι ή εάν δεν κατέχεις αγγλικό διαβατήριο, που δυστυχώς μετρά πολύ σε χώρες αγγλοκρατούμενες στη Μέση Ανατολή. Αύτη, γενικά, είναι η μεγαλύτερη επαγγελματικά δυσκολία την οποία, όμως, έμαθα να διαχειρίζομαι με την ηγετική ικανότητα που, πλέον, έχω αποκτήσει και τα αποτελέσματα που φέρνω στη δουλειά μου.

- Για ποιο από τα έργα σας είστε υπερήφανος;
Για τον γιο μου. Αυτός είναι το μεγαλύτερο έργο μου. Αυτός με ώθησε να πάρω μια βαλίτσα και ένα εισιτήριο με επιστροφή (2 εβδομάδες) για Μελβούρνη. Η επιστροφή ακυρώθηκε, βρήκα εργασία και η οικογένεια ακολούθησε μετά απο 4 (δύσκολους) μήνες.

Κάθε έργο μου, με κάνει περήφανο για διαφορετικούς λογούς. Τα χρόνια που είχα γραφείο στη Σπάρτη και στη περιοχή της νότιας Λακωνίας, με τίμησαν πολλοί Λάκωνες -και μη- και κάθε έργο έγινε με μεγάλη αγάπη. Στη Ντόχα ολοκληρώσαμε την κατασκευή του ξενοδοχείου Σερατον σε 7 μήνες, μόλις με 14000 εργάτες. Στο Ντουμπάι, βεβαίως, το Μουσείο του Μέλλοντος ξεχωρίζει, διότι είναι μοναδικό έργο παγκοσμίως, στο οποίο τέλεσα εκτελεστικός διευθυντής σχεδιασμού, προϋπολογισμού, προγράμματος και εκτέλεσης του έργου για 2 χρόνια.

- Βλέπετε εφικτή υπό τις παρούσες συνθήκες την αστική αναβάθμιση της Σπάρτης;
Βεβαίως, για αυτό έκανα και την έκθεση ιδεών πριν 2 χρόνια, η οποία βρίσκεται στα χέρια της ομάδας του Πολυτεχνείου. Η πόλη μας χρειάζεται να έχει ένα όραμα με βάθος χρόνου 20ετιας τουλάχιστον. Η αναβάθμιση μπορεί και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα, με καθημερινά μέτρα και παρεμβάσεις. Καταρχάς, ξεκινώντας απο την νοοτροπία μας. Η πόλη αλλάζει. Ο νέος δήμαρχος έχει τη διάθεση και οι συνεργάτες του είναι πολύ κάλοι. Μου αρέσει ιδιαιτέρως, ότι είναι επικοινωνιακός και ανοιχτός σε όλους με ομαδικό πνεύμα. Αυτό που χρειάζεται η Σπάρτη είναι αύξηση πληθυσμού. Δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω επενδύσεων. Η τουριστική ανάπτυξη είναι το κλειδί για την πόλη μας και γίνονται αρκετά βήματα προς αυτήν.

- Ένα θεματικό πάρκο-χωριό στην Ελλάδα με βάση τους μύθους και τα παραμύθια θα είχε διεθνές ενδιαφέρον;
Φυσικά. Όχι μονό διεθνές, αλλά και ελληνικό. Και βεβαίως η πόλη μας, η Σπάρτη, είναι αυτή που έχει ιστορία και μύθους να προκαλέσει ενδιαφέρον. Οι σύγχρονες πόλεις έχουν πάντα θεματικά πάρκα (Ντίσνεϊλαντ, Λέγκολαντ κλπ).

- Η αισθητική των σύγχρονων πόλεων στηρίζεται στη δημόσια γλυπτική τους;
Αισθητική είναι πως αντιλαμβάνομαι και αισθάνομαι τα πράγματα γύρω μου. Η γλυπτική είναι μια μορφή τέχνης που προκαλεί ωραία αίσθηση. Ένα λουλούδι στο πεζοδρόμιο, ένα χαμόγελο του συμπολίτη μας είναι όμορφη αισθητική.

- Ο ήλιος στην Ελλάδα και ο ήλιος στο Ντουμπάι κατά πόσο διαφέρουν;
Διαφέρουν πολύ. Κυριολεκτικά, στο Ντουμπάι ο ήλιος φιλτράρεται λόγω της ερήμου, οπότε καίει λιγότερο, αλλά και μεταφορικά, ο ήλιος της Ελλάδας σε αγγίζει απαλά με ‘’χάδι’’ και σου μεταφέρει θετική ενέργεια.

- Τι σας λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;
Μου λείπει κάθε τι αληθινό. Οι δικοί μου άνθρωποι, οι αισθήσεις, η οσμή, η γεύση, η όσφρηση, η όραση, η αφή. Ένα τραπέζι δίπλα στη θάλασσα με την παρέα μου, η γεύση της σαλάτας, η μυρωδιά του βασιλικού, ο ήχος απο το κύμα και ο αέρας στο πρόσωπο μου. Αυτά για τα οποία, όλος ο πλανήτης μάς ζηλεύει.

- Ποιο είναι το προσόν των ανθρώπων στην Ελλάδα στο οποίο πρέπει να επιμείνουμε και να αναδείξουμε;
Το μεγαλύτερο προσόν μας είναι το πείσμα και η ένωσή μας ως λαός στις δύσκολες στιγμές. Αυτό έχει μείνει απο αρχαιοτάτων χρόνων. Το πείσμα να πετύχουμε, να είμαστε οι καλύτεροι. Θα έρθουν ξανά εποχές όπου θα βγούμε στους δρόμους να πανηγυρίσουμε για τον αθλητισμό, τον πολιτισμό μας, τα επιτεύγματά μας. Η αναγέννηση της Ελλάδας μόλις ξεκινά, το πιστεύω πολύ αυτό.

Λίγα λόγια για τον Π. Τόμπρα

Ο Παναγιώτης Τόμπρας γεννήθηκε στη Σπάρτη με καταγωγή από το Ναύπλιο. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Βενετίας. Στην Ελλάδα υπήρξε ο ιδρυτής του αρχιτεκτονικού γραφείου Τόμπρας με υποκατάστημα στη Δαιμονιά Λακωνίας, τόπο καταγωγής της μητέρας του. Είναι διευθύνων σύμβουλος, με 19 χρόνια εμπειρίας σε έργα / κατασκευές στην Ευρώπη (Ιταλία, Ελλάδα), Αυστραλία (Μελβούρνη), Κατάρ (Ντόχα) και ΗΑΕ (Ντουμπάι) σε πολυτελή ξενοδοχεία 5 αστέρων, βίλες μέχρι $2,5 δισ. ευρώ.

Είναι νικητής σε τρία ευρωπαϊκά προγράμματα ανταγωνισμού ξενοδοχείων. Επίσης, έχει διατελέσει σύμβουλος και εκτελεστικός διευθυντής για έργα της κυβέρνησης του Ντουμπάι (Ε.Α.Ε.) και Ντόχα (Κατάρ).

Επιμέλεια: Δ. Αβούρης, Χρ. Πετρούλιας
Λακωνικός Τύπος