Βάσεις παντού στην Ελλάδα με τις ευχές ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ – Γιγαντώνεται η Βάση της Σούδας με τεράστιες πολεμικές “επενδύσεις”

Τι προβλέπεται για τη Σούδα - Φαραωνικά έργα στις βάσεις με τις ευλογίες ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ

 

Τι προβλέπεται για τη Σούδα - Φαραωνικά έργα στις βάσεις με τις ευλογίες ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ

Ως εξαιρετικά σημαντική κρίνεται η επικαιροποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ, που υπέγραψαν το μεσημέρι του Σαββάτου στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών οι ΥΠΕΞ των δύο χωρών Νίκος Δένδιας και Μάϊκ Πομπέο.
Με ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (Στέϊτ Ντιπάρτμεντ), σημειώνει προλογικώς ότι η συνεργασία ΗΠΑ-Ελλάδος σε όλα τα μέτωπα θα ενισχύσει την ικανότητα της Ελλάδος να προάγει την ειρήνη και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ ως προς το καθαρώς αμυντικό της σκέλος το «επικεντρώνει» ως εξής:

«Χαιρετίζουμε τη συμφωνία μας για επικαιροποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA), η οποία θα μας επιτρέψει να επεκτείνουμε τις διμερείς μας δραστηριότητες στη Λάρισα, το Στεφανοβίκιο και την Αλεξανδρούπολη και να διατηρήσουμε την αυξημένη δραστηριότητα στη ναυτική βάση της Σούδας. Η συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας επιτρέπει την αμοιβαία επωφελή βελτίωση των υποδομών και υποστηρίζει την αυξημένη συνεργασία με την Ελλάδα και τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ. Επικροτούμε επίσης την Ελλάδα για τη δαπάνη 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα», τονίζεται χαρακτηριστικά.

Τι προβλέπεται για τη Σούδα

Στη Σούδα μελετάται η επέκταση του υφιστάμενου κρηπιδώματος Κ14 στο Μαράθι, το μοναδικό σημείο σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο όπου μπορεί να πιάσει στον ντόκο ένα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο, ώστε μετά την επέκταση να μπορούν να παραβάλλουν και περισσότερα και εξίσου μεγάλα πλοία ταυτοχρόνως (ελικοπτεροφόρα, πλοία αποβάσεων, πλοία διοικήσεως κλπ).

Η προαναφερθείσα επέκταση θα καταστήσει επιβεβλημένη την κατασκευή επιπλέον οικημάτων στη βάση, καθώς και κατοικίες για το μόνιμο προσωπικό.

Στη γειτονική 115 Πτέρυγα Μάχης, που για τους αμερικανούς λόγω της γειτνιάσεως λογίζεται ως μία «αεροναυτική» βάση, έχουν σχεδιαστεί να πραγματοποιηθούν επεκτάσεις στην αεροπορική βάση, στον αμερικανικό τομέα της,. Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν επέκταση για την ταυτόχρονη άφιξη και υποστήριξη μέχρι και 7 αεροσκαφών στρατηγικών αερομεταφορών τύπου C-17A καθώς και αριθμού αεροσκαφών-τάνκερ, ιπτάμενων ραντάρ κλπ της Αμερικανικής Αεροπορίας (USAF) αλλά και κάθε είδους αεροσκάφους της Αεροπορίας του Ναυτικού και του Σώματος των Πεζοναυτών.

Η συμφωνία αυτή για τη Σούδα θα είναι «αορίστου χρόνου», γεγονός που πρακτικώς σημαίνει ότι οι Αμερικανοί θα μπορούν να αποδεσμεύσουν (στο Κογκρέσο) σημαντικά κονδύλια για να επενδυθούν στην αναβάθμιση αφού θα έχουν «μόνιμο» χαρακτήρα και όχι «προσωρινό» που είχαν οι συμφωνίες «ορισμένου χρόνου» που ίσχυαν μέχρι σήμερα με ετήσια ανανέωση.

Πρακτικά, η τροποποίηση του παραρτήματος της συμφωνίας αναβαθμίζει τη χώρα μας ως σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών, με κυβερνητικά στελέχη να εκτιμούν ότι η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα από μόνη της αποτελεί εγγύηση για την ακεραιότητα της χώρας, κάτι πολύ αμφίβολο, όπως άλλωστε έδειξε και η περίπτωση της Κύπρου, με τις βρετανικές βάσεις. Δυστυχώς ή ευτυχώς, την ακεραιότητα της χώρας είμαστε εμείς και μόνο εμείς που θα πρέπει να την εγγυηθούμε.

Στην κυβέρνηση, πάντως, θεωρούν την τροποποίηση της MDCA εξαιρετικά επωφελή για τα εθνικά συμφέροντα, καθώς αναβαθμίζει σημαντικά τη στρατηγική σημασία της Ελλάδας και αποτελεί μήνυμα –αλλά και απόδειξη– ότι η Αθήνα επιστρέφει μετά την κρίση με διευρυμένο ρόλο στη διεθνή σκηνή, στα Βαλκάνια και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Το αποτύπωμα της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ελλάδα διευρύνεται πλέον, πέρα από τη Σούδα (Μαράθι), στην αεροπορική βάση της Λάρισας, στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας και στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Πέραν της Σούδας, το καθεστώς διοίκησης της οποίας δεν αλλάζει, στις άλλες τρεις εγκαταστάσεις η διοίκηση και ο έλεγχός τους παραμένουν στην ελληνική πλευρά. Οι ΗΠΑ θα διοικούν μόνο τις δικές τους δυνάμεις, κατά την περιορισμένη χρονική περίοδο της εκεί παρουσίας τους.

Ειδικά για την Αλεξανδρούπολη, σημειώνεται ότι αναβαθμίζεται η στρατηγική της σημασία ως κόμβου με πλήρως ανεπτυγμένες υποδομές (λιμάνι, αεροδρόμιο, χερσαία οδική και σιδηροδρομική σύνδεση) και ως παρακαμπτήριας των Δαρδανελλίων οδού προς Βουλγαρία και Ρουμανία. Ενισχύεται επίσης ο ρόλος που φιλοδοξεί να διαδραματίσει η Ελλάδα ως ενεργειακός κόμβος στην περιοχή με τους αγωγούς TAP και IGB, καθώς και με τον πλωτό τερματικό σταθμό φυσικού αερίου.

Η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ υπεγράφη το 1990. Προέβλεπε δεκαετή ισχύ και δυνατότητα ετήσιας ανανέωσής της με ανταλλαγή ρηματικών διακοινώσεων έξι μήνες προ της λήξης της. Από το 2000 ανανεώνεται κάθε χρόνο, με τη συγκεκριμένη δυνατότητα να παραμένει σε ισχύ και με την Τροποποίηση που συμφωνήθηκε. Το ζήτημα της διάρκειας της νέας συμφωνίας αναμένεται να συζητηθεί στο πλαίσιο του στρατηγικού διαλόγου, ενώ η συμφωνία θα πρέπει να κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή.

Από τις 12 Οκτωβρίου του 1953, όταν υπεγράφη για πρώτη φορά ελληνο-αμερικανική συμφωνία για τις βάσεις, η Αριστερά ζητούσε να αποχωρήσουν τα αμερικανικά στρατεύματα από την Ελλάδα. Το ίδιο αίτημα διατύπωσε αργότερα και το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, όλες οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτως ιδεολογικής κατεύθυνσης, συντηρητικές, ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ, κινήθηκαν στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση και στήριξαν έμπρακτα την ενδυνάμωση των ελληνο-αμερικανικών σχέσεων και της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην Ελλάδα. Από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά, το μόνο που δεν άλλαξε είναι η παρουσία των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα.

Φαραωνικά έργα στις βάσεις με τις ευλογίες ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ

Αποκαλυπτικό είναι και το δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» σύμφωνα με το οποίο, ανάμεσα στα έργα που δρομολογούν εκεί οι Αμερικανοί είναι και το φαραωνικών διαστάσεων «EDI: Joint Mobility Processing Center at Souda Bay (Greece)», με προϋπολογισμό 41,6 εκατομμύρια δολάρια.

Για το έργο αυτό συντάσσεται συμβόλαιο με την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, συγκεκριμένα με το υπουργείο Αμυνας και ειδικότερα με τη Διοίκηση Κατασκευών Ναυτικών Υποδομών του ΠΝ των ΗΠΑ («Naval Facilities Engineering Command»). Η προκήρυξη δίνει μια κατατοπιστική εικόνα σχετικά με το γιγαντιαίων διαστάσεων «πρότζεκτ»:

«Το κτίριο περίπου 8.970,26 τετραγωνικών μέτρων θα στεγάσει τις βασικές λειτουργίες των υπηρεσιών Αεροπορικών Επιχειρήσεων και Αερομεταφορών για να υποστηρίξει την αύξηση της κυκλοφορίας. Το νέο κτίριο αποτελείται από ένα συγκρότημα Αεροπορικών Επιχειρήσεων με νέο τέρμιναλ “επιβατών” (σ.σ. στρατιωτικού προσωπικού), χώρους συντονισμού αεροπορικών επιχειρήσεων και τερματικό σταθμό αερομεταφορών (…).Ο τερματικός σταθμός “επιβατών” πρέπει να μπορεί να διαχειρίζεται τουλάχιστον 30.000 “επιβάτες” ετησίως και να υποστηρίζει ένα επιβατικό αεροσκάφος ευρείας ατράκτου (περίπου 300 επιβάτες με αποσκευές/εξοπλισμό) και τέσσερα αεροσκάφη μεγάλου βάθους φορτίου τη φορά(βλ. μεταγωγικά)». Να μπορεί να αντεπεξέλθει δηλαδή ακόμα και σε συνθήκες …μποτιλιαρίσματος.

Το διώροφο (όπως προκύπτει από τα σχέδιά τους) κτίριο θα πιάσει τόση έκταση που απαιτεί να …ανοίξουν χώρο ακόμα και γκρεμίζοντας άλλα κτίρια της βάσης: «Το JMPC P-903 θα βρίσκεται ανάμεσα στα υπάρχοντα κτίρια 4 και 34 και η θέση αυτή θα απαιτήσει την κατεδάφιση κτιρίων 5, 6, του θόλου 34 και του κατακόρυφου σταθμού, προσκείμενου στο θόλο 34 κατά την έναρξη της κατασκευής. Το κτίριο 22 θα κατεδαφιστεί μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής και την ευεργετική λειτουργία του νέου JMPC».

Ορίζουν, τέλος, ότι η όλη κατασκευή θα διαρκέσει «περίπου 912 μέρες μετά την απονομή του συμβολαίου». Σαν να λέμε, θα τους πάρει κοντά τρία χρόνια μόνο η κατασκευή, εξ ου και η πρεμούρα τους για πολυετή επέκταση της διμερούς «Αμυντικής Συμφωνίας».

Επέκταση που «αυξάνει την ικανότητα για υποστήριξη πολεμικών επιχειρήσεων»

- Η επιβεβαίωση των αποκαλύψεων του «Ριζοσπάστη» ήρθε από τους ίδιους τους Αμερικανούς. Συγκεκριμένα, στο τελευταίο τεύχος της περιοδικής έκδοσης της Βάσης, «The Beacon» («Ο Φάρος»), σε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Η επέκταση του αεροδρομίου αυξάνει την ικανότητα για υποστήριξη πολεμικών επιχειρήσεων» («Airfield Expansion Increases Capacity, War-Fighting Support»), διαβάζουμε:

«Μια ναυτική εγκατάσταση (…) είναι μια πολύπλοκη πλατφόρμα – ένα σύστημα συστημάτων – σχεδιασμένο να υποστηρίζει εντολές για πόλεμο από την ακτή. Το αεροδρόμιο, το οποίο παρέχει υπηρεσίες σταθμεύσεως, ανεφοδιασμού, διακίνησης επιβατών και φορτοεκφόρτωσης, αποτελεί ζωτικό κομμάτι του συστήματος αερομεταφορών. Στη NSA Souda, ένα στρατιωτικό κατασκευαστικό έργο επεκτείνει το αεροδρόμιο για να αυξήσει την υποστήριξη που παρέχεται σε αεροσκάφη που διέρχονται από όλη την Ευρώπη, την Αφρική και τις κεντρικές περιοχές».

Διευκρινίζει ακόμη ότι το αεροδρόμιο της NSA Souda Bay διαθέτει ήδη 5 θέσεις στάθμευσης για μεγάλα αεροσκάφη («KC-10 Extender, «C-17 Globemaster III») και 10 για μεσαία αεροσκάφη (π.χ. «C-130 Hercules», «C-40A Clipper») για στάθμευση και ανεφοδιασμό και πως «αυτό το κατασκευαστικό έργο θα προσθέσει τέσσερις ακόμη μεγάλους χώρους αεροσκαφών και θα εξοπλίσει έξι υπάρχοντες μεσαίων αεροσκαφών με επιτόπιους σταθμούς υγρού καυσίμου».

- Το άρθρο δείχνει ακόμα προς την κατεύθυνση και των επόμενων βημάτων, αφού προσθέτει ότι «για την πλήρη αξιοποίηση της αυξημένης παραγωγικής ικανότητας που αποκτάται με την επέκταση του χώρου στάθμευσης του αεροδρομίου, ένα μελλοντικό στρατιωτικό κατασκευαστικό έργο θα στήσει το Διακλαδικό Κέντρο Διαχείρισης Κινητικότητας (“Joint Mobility Processing Center”), ένα κτίριο με τρεις πύλες για τους επιβάτες, αποθήκες φορτίων και χώρους γραφείων, ώστε οι αεροπορικές επιχειρήσεις να διαχειρίζονται περισσότερους επιβάτες και περισσότερο φορτίο».

Το γιατί προχωρούν σε τέτοια φαραωνικά σχέδια, αυξάνοντας θεαματικά τις χωρητικότητες της βάσης, δίνεται ανάγλυφα στο άρθρο του «The Beacon», που βασικά παραπέμπει στη μεγάλη εικόνα της κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις σφαίρες επιρροής σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, με όλα τα σχέδια πολεμικής προπαρασκευής και παράταξης δυνάμεων στο τραπέζι και τη Σούδα προπύργιο και προμαχώνα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών:

«Σε ευρύτερη κλίμακα, όταν οι υπεύθυνοι σχεδιασμού στρατιωτικών επιχειρήσεων εκτελούν αναλύσεις αποστολών στον τομέα επιχειρήσεων της Ευρώπης, της Αφρικής ή της κεντρικής διοίκησης, καθορίζουν ποιες βάσεις έχουν επαρκή υποδομή, όπως η ικανότητα των αεροδρομίων τους, για να υποστηρίξουν τις απαιτήσεις τους».

“Η χωρητικότητα των αεροδρομίων είναι κρίσιμη, διότι επηρεάζει άμεσα το επίπεδο υποστήριξης που μπορούμε να προσφέρουμε“, αναφέρει (σ.σ. στο άρθρο) ο αντιπλοίαρχος Josh Jones, αξιωματικός της ΝSΑ Souda. “Εάν μειωθεί η παραγωγική ικανότητα χάνουμε την ευελιξία να υποστηρίξουμε πολλαπλές αποστολές υψηλής προτεραιότητας“».

O ίδιος τονίζει ότι η αυξανόμενη χωρητικότητα του αεροδρομίου θα παρέχει στις Διοικήσεις Μάχης («Combatant Commands») των Αμερικανών «περισσότερες ευκαιρίες για χρήση της εγκατάστασης για επιχειρησιακή υποστήριξη».

Επιπλέον, μαζί με την αυξημένη χωρητικότητα, κρίσιμος παράγοντας για τους ιμπεριαλιστές είναι και η οικονομία, η «εξοικονόμηση» δυνάμεων, όπως και η μείωση των χρόνων για τη διεκπεραίωση δυνάμεων στα ιμπεριαλιστικά μέτωπα, με τους Αμερικανούς αξιωματούχους, όπως π.χ. ο Bill Delano, να εξηγούν τη σημασία γι’ αυτό των επιτόπιων σταθμών καυσίμων αντί της μεταφοράς τους με βυτιοφόρα.

Το άρθρο προσθέτει ότι το έργο επέκτασης του αεροδρομίου ξεκίνησε το 2016 με την προσθήκη πέντε μεγάλων χώρων στάθμευσης αεροσκαφών, με δυνατότητα τέτοιας τροφοδοσίας με καύσιμο. Θυμίζουμε, ο «Ριζοσπάστης», τον Δεκέμβρη 2016, έγραφε ότι για αυτές τις πέντε νέες θέσεις συν τα συμπληρωματικά έργα, τους χρειάστηκαν 13 εκατ. δολάρια και 2 χρόνια εργασιών. Δινόταν τότε, από πλευράς των Αμερικανών, και το εξής εντυπωσιακό στοιχείο, ενδεικτικό για τον καθημερινό… συνωστισμό στη βάση: «Κατά τη διάρκεια αυτού του έργου κατασκευής, το Τμήμα Αεροπορικών Επιχειρήσεων της βάσης χειρίστηκε 8.345 αεροσκάφη, 2.718 τόνους φορτίου και 31.308 επιβάτες».

Και το άρθρο καταλήγει με την εκτίμηση πως «οι εργασίες για την προσθήκη των πρόσθετων χώρων στάθμευσης που άρχισαν τον Απρίλιο του 2019 αναμένεται να ολοκληρωθούν τον Φεβρουάριο του 2021».

Αλλωστε, τα έργα δεν έχουν σταματήσει στιγμή όλα αυτά τα χρόνια στη βάση, αναδεικνύοντας από τη μια την αξία τους και για τους Αμερικανούς και από την άλλη την «πλάτη» που τους έχουν βάλει διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις.

Ενδεικτικά, βασικός εργολάβος του αμερικανικού Ναυτικού στη Σούδα υπέγραψε το 2008 συμβόλαιο («Job Order Contract» – JOC) διάρκειας πέντε ετών και προϋπολογισμού 25 εκατ. δολάρια. Το ανανέωσε το 2012 για άλλα πέντε έτη, με προϋπολογισμό ακόμα μεγαλύτερο, 30 εκατ. δολαρίων.

Στο μεσοδιάστημα, από 2002 έως 2007 φέρεται να εκτέλεσε 68 «αυτόνομα έργα κατασκευών, αποκαταστάσεων, επισκευών, συντηρήσεων και αλλαγών χρήσης». Από το 2008 έως 2012 εκτέλεσε αρχικά 133 συν άλλα 24 στην πορεία τέτοια έργα.

Π.χ. στο διάστημα 10/2008 – 12/2012 έγινε με προϋπολογισμό 7.996.255,44 ευρώ: «Επισκευή του βόρειου τροχόδρομου και των θέσεων στάθμευσης αεροσκαφών στο Αεροδρόμιο της αμερικανικής βάσης Ναυτικού. Οι εργασίες αφορούν την αποξήλωση των υπαρχόντων δαπέδων και υποβάσεων και αντικατάσταση με νέα υποβάση και μη εύκαμπτα δάπεδα σκυροδέματος αντοχής σε θλίψη 650 psi. Επίσης, διαπλάτυνση εισόδων τροχόδρομου, προσθήκη ασφαλτικών ερεισμάτων και αποκατάσταση διαγράμμισης. Ακόμα, αποξήλωση υπαρχόντων φωτιστικών σωμάτων και τοποθέτηση νέων με αντίστοιχα νέα καλωδίωση».

Επίσης, στο διάστημα 5/2013 – 8/2013 έγινε με προϋπολογισμό 1.397.000,71 δολαρίων: «Κατεδάφιση κτιρίου Hangar στην αμερικάνικη Βάση της Σούδας, αποκατάσταση περιοχής ώστε να χρησιμοποιηθεί ως χώρος στάθμευσης αεροσκαφών, μετακίνηση λυόμενων οικίσκων και απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης προσκείμενου κτιρίου Αεροπορικών Επιχειρήσεων».

Πηγή: Αγώνας της Κρήτης, με πληροφορίες από efsyn.gr, atexnos.gr