Μια συζήτηση με τον Πρόεδρο του ΣΗΠΕ Γιώργο Μιχαλόπουλο με αφορμή την παρουσία του ΣΗΠΕ στην 88η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Πρώτη συμμετοχή του ΣΗΠΕ στη ΔΕΘ. Πως το αποφασίσατε;
Πράγματι είναι η πρώτη φορά που ο ΣΗΠΕ συμμετέχει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και ευχαριστούμε τη Διοίκηση της ΔΕΘ που μας έδωσε τη δυνατότητα αυτή. Είναι μια απόφαση ενταγμένη στη «στρατηγική της εξωστρέφειας» που ακολουθεί με συνέπεια το τελευταίο διάστημα ο Σύνδεσμος. Θέλουμε να κάνουμε γνωστό σε ευρύτερα ακροατήρια το τι είναι, από που έρχεται, τι εκφράζει και τι επιδιώκει ο Σύνδεσμος Ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων. Ένα πρόσθετο στοιχείο είναι η ευκαιρία της συνάντησης και επαφής με το πολιτικό και οικονομικό-επιχειρηματικό προσωπικό της χώρας που είναι πάντα χρήσιμη. Οπότε το σωστό ερώτημα είναι «γιατί δεν το είχαμε κάνει μέχρι σήμερα»;
Μπορείτε με λίγα λόγια να μας πείτε σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα ο περιφερειακός Τύπος;
Φοβάμαι ότι δεν θα σας εκπλήξω αν σας πω ότι κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή. Κυρίως στο οικονομικό πεδίο αν και στα θεσμικά ζητήματα δεν πάμε καλύτερα. Αρκεί να σας πω ότι ζούμε τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας μας! Οι απανωτές κρίσεις μας έχουν κυριολεκτικά τσακίσει γιατί όπως γνωρίζετε σε περιόδους κρίσεις και ανασφάλειας, ο πρώτος τομέας που την «πληρώνει» ως «περιττή πολυτέλεια» είναι ο τομέας της πληροφόρησης και των ΜΜΕ.
Όλες οι πηγές εσόδων μας (πωλήσεις, τοπική διαφήμιση κλπ) έχουν καταρρεύσει. Και σαν να μην έφθανε αυτό, με τα μνημόνια καταργήθηκαν όλες οι πρόνοιες και οι διευκολύνσεις που ίσχυαν για δεκαετίες και βοηθούσαν τον περιφερειακό τύπο να ανασάνει όπως οι ατέλειες, οι ασφαλιστικές ελαφρύνσεις κλπ. Ένα μόνο στοιχείο αρκεί: Από το 2007 μέχρι σήμερα ανέστειλαν τη λειτουργία τους ή άλλαξαν περιοδικότητα 91 ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες! Το ίδιο διάστημα εκδόθηκαν μόνο 6 νέες εφημερίδες! Αυτό τα λέει όλα.
Να συμπεράνουμε από αυτά που μας λέτε ότι είστε απαισιόδοξος για το μέλλον του περιφερειακού Τύπου;
Δεν θα σας πω αν είμαι αισιόδοξος ή απαισιόδοξος. Θα σας πω ότι είμαι ρεαλιστής. Στον ΣΗΠΕ δεν παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες και αποτιμούμε με προσοχή τα δεδομένα.
Σας διαβεβαιώ ότι δεν ζούμε το τέλος του έντυπου περιφερειακού τύπου. Σας θυμίζω ότι το τέλος αυτό έχει εξαγγελθεί πολλές φορές. Και όταν ήρθε το ραδιόφωνο και όταν ήρθε η τηλεόραση και όταν ήρθε το internet και τα social media και τώρα πάλι με την τεχνητή νοημοσύνη. Όμως οι εφημερίδες είναι ακόμη στα περίπτερα και στα χέρια των αναγνωστών και των συνδρομητών μας.
Οι ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες δεν είναι μόνο ο ιστορικός και διαχρονικός βραχίονας της ενημέρωσης του λαού της Περιφέρειας. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η ίδια η φωνή του. Και αυτή η φωνή δεν πρέπει να σιγήσει και δεν θα σιγήσει. Αρκεί όλοι και πρώτη η Πολιτεία να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Γιατί το λέτε αυτό; Περιμένετε από την Πολιτεία να σας σώσει;
Μακριά από μας αυτή η λογική και νομίζω ότι το έχουμε αποδείξει με την υπεύθυνη στάση μας όλα αυτά τα χρόνια. Αναλαμβάνουμε το μερίδιο των ευθυνών που μας αναλογούν και αναγνωρίζουμε ότι πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι και δική μας ευθύνη να τα δούμε και να τα λύσουμε.
¨Όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κεντρική ευθύνη ανήκει στην Πολιτεία. Και μιλώ διαχρονικά για όλες τις Κυβερνήσεις. Το συμπέρασμα που έχουμε βγάλει είναι ότι όλες αντιμετώπισαν τον περιφερειακό τύπο ως το «αποπαίδι» του συστήματος ενημέρωσης και πληροφόρησης της χώρας και είτε δεν ασχολούνταν καθόλου μαζί του, είτε όταν αποφάσιζαν να ασχοληθούν, η μόνη τους έγνοια ήταν να δημιουργήσουν ένα θεσμικό περιβάλλον τέτοιο που να συντηρεί και να αναπαράγει πελατειακές λογικές και σχέσεις εξάρτησης και υποταγής αντί να ενισχύει και να στηρίζει την ανεξαρτησία, την επιχειρηματικότητα και τον υγιή ανταγωνισμό.
Αντίστοιχα οι δημόσιες πολιτικές που ασκήθηκαν στο χώρο όλα αυτά τα χρόνια πέραν του ότι ήταν αντιφατικές και πρόχειρες, ποτέ δεν διακρίθηκαν για τον αναπτυξιακό και όχι επιδοματικό και διανεμητικό τους χαρακτήρα, ακριβώς για να συντηρούνται αυτές οι σχέσεις εξάρτησης.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο ΣΗΠΕ υπό την διοίκησή σας «βομβαρδίζει» συνεχώς την κυβέρνηση με αιτήματα και ότι κατά κάποιο τρόπο είστε ας το πούμε «γκρινιάρηδες»; Ισχύει;
Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Έχουμε διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι για μας ο ΣΗΠΕ δεν είναι ένα συνδικαλιστικό σωματείο παλαιάς κοπής που απλώς υποβάλλει αιτήματα. Είμαστε πάνω από όλα ένωση επιχειρηματιών που θέλουμε και επιδιώκουμε ο λόγος μας να είναι τεκμηριωμένος, σαφής και κυρίως προγραμματικός και στρατηγικού χαρακτήρα.
Καταθέτουμε πλήρως τεκμηριωμένες προτάσεις με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, για έναν περιφερειακό τύπο σύγχρονο, βιώσιμο, αυτοδύναμο με όρους αγοράς και επομένως ανεξάρτητο. Αυτό είναι γνωστό σε όλους όσους παρακολουθούν από κοντά τα συμβαίνοντα στον κλάδο. Και πρώτοι από όλους μπορούν να το βεβαιώσουν τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη.
Ούτε φυσικά γκρινιάζουμε και διαμαρτυρόμαστε αδικαιολόγητα. Όποτε χρειάστηκε να το κάνουμε είτε με το «Μητρώο - αφύλακτη διάβαση», είτε με την άδικη για τις σοβαρές επιχειρήσεις και ανορθολογική κατανομή των όποιων επιδοτήσεων, είτε με τα ψευδώνυμα «προγράμματα ενίσχυσης του περιφερειακού τύπου» που στην ουσία ήταν προγράμματα ενίσχυσης των δημόσιων ταμείων και του ΕΔΟΕΑΠ, είτε με την κρατική διαφήμιση που ποτέ δεν παίρνουμε αυτό που δικαιούμαστε, είτε με την «ομηρία» των συνεχών παρατάσεων αντί για τη μονιμοποίηση των κρατικών δημοσιεύσεων, αποδείχτηκε ότι είχαμε τα χίλια δίκια!
Μιλήσατε για την Κρατική Διαφήμιση. Ξέρουμε ότι έχετε υποβάλλει ως ΣΗΠΕ αναλυτική σχετική πρόταση. Μιλήστε μας λίγο γι' αυτό.
Η κρατική διαφήμιση είναι μια μεγάλη πονεμένη ιστορία. Αποτελεί διαχρονικά το βασικό όχημα εκμαυλισμού και διαπλοκής των ΜΜΕ με την πολιτική εξουσία, κεντρική ή τοπική. Έτσι βλέπουμε και στην περιφέρεια, έντυπα και εφημερίδες με μηδενική ή ασήμαντη κυκλοφορία, να φιλοξενούν καταχωρίσεις μεγάλου ύψους σε μια πρωτοφανή όσο και απαράδεκτη διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί η απαράδεκτη αυτή κατάσταση.
Εμείς ως ΣΗΠΕ δεν μπορούμε να σιωπούμε και να ανεχόμαστε να παραβιάζονται συνεχώς και μπροστά στα μάτια μας και η νομιμότητα και η διαφάνεια και οι αρχές της χρηστής διοίκησης. Και πράγματι πήραμε την πρωτοβουλία να καταθέσουμε πρόσφατα στην Πολιτεία και στο δημόσιο διάλογο, μια δέσμη αναλυτικών και τεκμηριωμένων προτάσεων για τις αναγκαίες αλλαγές τόσο στη νομοθεσία όσο και στην διοικητική πρακτική.
Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να δει το πλήρες κείμενο των προτάσεων αυτών στην ιστοσελίδα του ΣΗΠΕ. Αλλά το βασικό είναι να πειστεί το πολιτικό σύστημα συνολικά να «θεραπεύσει» αυτή την αναπηρία και να αποφασίσει να παραιτηθεί επιτέλους από τα «προνόμια» που αυτή η αυθαιρεσία του παρέχει. Ρωτήστε και τον καημένο τον κ. Πέτσα γι' αυτό!
Και κάτι τελευταίο. Είναι γνωστό το πρόβλημα αξιοπιστίας των ΜΜΕ στη χώρα μας και η κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς αυτά. Σας «παίρνει και εσάς η μπάλα»;
Το ακριβώς αντίθετο ισχύει. Παρότι έχουμε κι εμείς «τα μπουμπούκια μας» που δυσφημούν τον κλάδο (και που θα έπρεπε να εκκαθαρίσει το Μητρώο αλλά δεν το έκανε) η συνολική εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Οι πολίτες ξεχωρίζουν τα περιφερειακά ΜΜΕ τα οποία θεωρούν πολύ περισσότερο αξιόπιστα από τα εθνικά και τα εμπιστεύονται για την ενημέρωσή τους σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Πρόσφατη είναι έρευνα του Reuters που το πιστοποιεί για μια ακόμη φορά. Και θα σας πω και γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί στην περιφέρεια υπάρχει ο άμεσος κοινωνικός έλεγχος που δεν υπάρχει στο κέντρο. Εκεί αυτοί που υπηρετούν την Ενημέρωση είναι απλώς ονόματα. Είναι τίτλοι. Είναι σκιές. Εμείς στην Περιφέρεια είμαστε Πρόσωπα! Είμαστε εικόνα. Είμαστε η χειροπιαστή πραγματικότητα.
Και κυριολεκτώ με το «χειροπιαστή». Γιατί ο πολίτης μας ξέρει από την καλή και από την ανάποδη, μας βλέπει καθημερινά δίπλα του, μπορεί να μας πιάσει από το γιακά και να μας ζητήσει το λόγο γι' αυτά που γράψαμε ή είπαμε. Η «τοπική αγορά» και η τοπική κοινή γνώμη είναι πανταχού παρούσα. Δύσκολο να της κρυφτείς και δύσκολο να την κοροϊδεύεις για πολύ καιρό. Θα σε πάρει γρήγορα χαμπάρι και θα σε ξεβράσει.